การให้ที่ชนะการให้ทั้งปวง

รัศมีจันทร์อันอ่อนและเย็นแก้ไขความกระวนกระวายระวับทุจริตได้

ศีลระงับความทุจริตได้

อาภรณ์แห่งศีล

สังวรในศีล

ศีลงดงามกว่าทุกสิ่ง

ศีลคือประตูสู่มหานคร

บาปไม่มีแก่ผู้ไม่ทำ

ผู้ที่รักตนไม่ควรเบียดเบียนผู้อื่น

ความไม่ประมาทเป็นธรรมสูงสุด

ได้ยศแล้วไม่พึงประมาท

ความประมาทเป็นหนทางสู่ความตาย

ตปะอย่างยิ่ง.

ประโยชน์ย่อมล่วงเลยต่อคนหนุ่มผู้ทิ้งการงาน

ความจงรักไม่มีในคนอกตัญญู

ความได้เป็นมนุษย์เป็นการยาก

ความเป็นอยู่ของสัตว์เป็นการยาก

ความสามัคคีมีแต่ความเจริญ

ไม่มีโทษใด ร้ายแรงเท่าความโกรธ

ธรรมกาย

ชีวิตเป็นที่รักของทุกคน

การทะเลาะวิวาทมีแต่โทษภัย

เวรที่ระงับด้วยการจองเวร ไม่เคยมี

ทรัพย์สักนิดก็ติดตามคนตายไปไม่ได้

สังขารเป็นทุกข์

คนโง่เห็นบาปเป็นของหวาน

ความโกรธ

ปราญย่อมรักษาความไม่ประมาท

บุคคลควรทำคืนวันไม่ให้ไรประโยชน์

พระราชาที่ราษฎรบูชา

พึงชนะคนพูดปดด้วยคำจริง

กตัญญูเป็นเครื่องหมายของคนดี

ความแก่

สติ

สร้างอักขรธรรม

ความชนะที่ไม่กลับแพ้

สัญลักษณ์ของมหาบุรุษ

ทุกอย่างไม่ยั่งยืน

มงคลชีวิตที่3 บูชาสิ่งที่ควรบูชา

มงคลชีวิตที่2คบบัณฑิต

มงคลชีวิตที่1การไม่คบคนพาล

 

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม

สติจำเป็นในที่ทั้งปวง

คบคนเช่นไรเป็นเช่นนั้น

ทำแล้วเดือดร้อนภายหลัง

ความเป็นเพื่อนไม่มีในคนพาล

ผู้ให้ย่อมผูกมิตรไว้ได้

กินคนเดียว

ภัยของการโอ้อวด

วาจาบอกน้ำใจ

ความพร้อมของหมู่นำสุขมาให้

กตัญญูเป็นเครื่องหมายของคนดี

บิดามารดาเป็นพรหมของลูก

คนขยัน

เตือนตัวเอง

ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน

ชนะความโกรธด้วยความอดทน

ถูกผูกมัดด้วยคำพูด

เครื่องประดับของนักปราญช์

ชนะตนเอง แหละเป็นดี

ผู้มึนเมาด้วยความโกรธ

ผู้ชนะย่อมก่อเวร

คนไม่ถูกนินทาไม่มีในโลก

คนเราล่วงความทุกข์ได้

ขันติ คือความอดทน เป็นตบะอย่างยิ่ง

ความประมาทเป็นมลทิน

ปลวกก่อจอมปลวก

คนพาลมีปัญญาทราม